ارزیابی برنامه توسعه خوشهای:
برای ارزیابی توسعه خوشهای از شش شاخص استفاده شده است که زیر آمده است.
شاخص توسعه یافتگی: براساس آمار خوشههای کسبوکار در حال توسعه و خاتمه يافته کشور تا پايان آذرماه 1399، از مجموع 526 خوشه کسب وکار شناسايی شده، سهم خوشههايی که در مراحل آغازین هستند حدود 73% و سهم خوشههای درحال توسعه و خاتمه يافته به ترتیب 6 و 21 درصد است.
شاخص میزان صنعتی بودن: تا پايان سال 1398، تنها 5% از تولیدات بنگاههای تحت حمايت برنامه خوشهای، از سطح مكانیزاسیون بالا بهره بردهاند و مابقی تولیدات به نسبت سطح مكانيزاسيون سهم 60 و 35 درصد به ترتیب با سطح مكانیزاسیون متوسط و پايین تولید شدهاند.
شاخص کیفیت تولیدات: کیفیت محصولات تولیدی در خوشههای شناسايی شده در مقايسه با رقبای داخلی و خارجی در اغلب موارد ضعیفتر و از سطح کیفی پايینتری برخوردار است. بهگونهای که 53% محصولات تولیدی اين خوشهها با کیفیت پايین، برآورد شده و تنها 12% تولیدات از کیفیت بالا برخوردار است.
شاخص سطح تخصص یافتگی: سطح تخصص يافتگی بنگاهها در خوشههای صنعتی شناسايی شده تا پايان سال 1398 نشان میدهد حدود 64% بنگاهها از سطح تخصص يافتگی پايین و عملاً اشتراكگذاری کم در فعالیتهای زنجیره ارزش برخوردار بودهاند. بنگاههايی که در سطح تخصص يافتگی متوسط قرار گرفتهاند 28% و تنها 8% از بنگاهها از سطح تخصص يافتگی بالا بهره میبرند.
شاخص مهارت نیروی کار: حدود 62% از نیروی کار خوشههای صنعتی دارای اشتغال دائم و مابقی نیز دارای اشتغال فصلی هستند. نیروهای نیمه ماهر و غیر ماهر به ترتیب حدود 56 و 39 درصد از نیروی کار شاغل در خوشههای صنعتی شناسايی شده را شامل میشوند که نشان میدهد بهرهمندی ضعیفی از مزايای تخصصگرايی و بهرهگیری از نیروی کار ماهر صورت گرفته است.
شاخص سطح فناوری: تنها 1% از فناوری مورد استفاده در واحدهای خوشههای کسبوکار شناسايی شده از فناوری پیشرفته و بالا استفاده میکنند و فناوری متوسط و پايین بهترتیب 54 و 45 درصد را به خود اختصاص دادهاند.
نظر بگذارید